2ο ΟΛΟΗΜΕΡΟ ΤΜΗΜΑ
 |
Η ενασχόλησή μας με τις αισθήσεις δημιούργησε την ανάγκη στα παιδιά να μάθουν κι άλλα πράγματα για τη λειτουργία του σώματος.
Βοηθός μας στις αναζητήσεις μας ήταν ένας εξωγήινος που είχε κι αυτός απορίες για τη λειτουργία του σώματος των ανθρώπων:
Δυστυχώς δεν υπάρχει το συγκεκριμένο υλικό στο διαδίκτυο υπάρχουν όμως άλλα βιντεάκια που θα μας βοηθήσουν να θυμηθούμε τι μάθαμε
1) Ξεκινήσαμε με τα μέρη σώματος και πως μεγαλώνουμε και αλλάζουμε.
Είπαμε το αίνιγμα:
"Ποιο πλάσμα το πρωί περπατάει με τα τέσσερα, το μεσημέρι με τα δύο και το βράδυ με τα τρία."
Αφού το συζητήσαμε το παίξαμε κάναμε τα μωρά, τους μεγάλους τις γιαγιάδες και τους παππούδες.
Ζωγραφίσαμε το παιδάκι που μας έμοιαζε περισσότερο το κόψαμε και το κολλήσαμε συνθέτοντας σωστά το σώμα του.
Αποτυπώσαμε σε χαρτί την παλάμη και την πατούσα μας, βάλαμε τη φαντασία μας να δουλέψει και ζωγραφίσαμε!
2) Πως κινείται το σώμα μας;
Συνθέσαμε το σκελετό σε ζευγάρια αντίπαλός μας η κλεψύδρα!
Πήραμε στο σπίτι μας για να μην ξεχάσουμε ποτέ τον σκελετό:
3) Πώς αναπνέουμε;
Εισπνεύσαμε- εκπνεύσαμε, φουσκώσαμε και ξεφουσκώσαμε το θώρακά μας. Τρέξαμε και συνειδητοποιήσαμε το λαχάνιασμα και την ανάγκη μας για περισσότερο οξυγόνο.
4) Πως τα διάφορα μέρη μας συνεργάζονται;
5) Η καρδιά και πως εργάζεται;
Προσπαθήσαμε να ακούσουμε τους παλμούς μας και δυσκολευτήκαμε! Χορέψαμε, τρέξαμε, διασκεδάσαμε και μετά ακούσαμε τους παλμούς μας πολύ πιο εύκολα!
Χωριστήκαμε σε 3 ομάδες και επεξεργαστήκαμε εναλλάξ τρία βιβλία για το σώμα μας.
Μετά η κυρία μας έδωσε αποστολές έπρεπε να θυμηθούμε μέσα από εικόνες μέρη του σώματός μας και να τα εντοπίσουμε στα βιβλία!
Τελειώσαμε γνωρίζοντας έναν ζωγράφο
τον Kieth Haring- Κιθ Χέρινγκ
Ο Κιθ Άλλεν Χέρινγκ ( 4 Μαΐου 1958 - 16 Φεβρουαρίου 1990) ήταν Αμερικανός καλλιτέχνης της Ποπ αρτ και ακτιβιστής που έγινε ευρέως γνωστός από τα γκράφιτι που δημιούργησε στη Νέα Υόρκη τη δεκαετία του 1980. Μέσω των έργων του άσκησε κοινωνικό ακτιβισμό. Ο Χάρινγκ έκανε το πρώτο από τα σχέδια του στο μετρό της Νέας Υόρκης τον Δεκέμβριο του 1980. Ο ίδιος επανειλημμένα τόνισε ότι σκόπιμα δεν έδωσε τίτλο στα έργα του για να αφήσει στο θεατή να δώσει τη δικιά του ερμηνεία σε αυτά ,αφού σύμφωνα με τον Χάρινγκ, τα έργα είναι τόσο διαφορετικά όσο τα άτομα που τα βλέπουν και τα κρίνουν.
Παρατηρήσαμε τα έργα του και τον τρόπο που ζωγράφιζε: Σχήματα από ανθρώπινα σώματα ή ζώα χωρίς χαρακτηριστικά με χοντρό μαύρο πλαίσιο και έντονα χρώματα.
Δώσαμε ονόματα στα έργα του:
Δουλέψαμε με πολλούς τρόπους!
- Ζωγραφίσαμε όπως ο Χέρινγκ
- Κάναμε παρεμβάσεις στα έργα του και συμπληρώσαμε ότι έλειπε κατά τη γνώμη μας
- Φτιάξαμε ομαδικά έναν πίνακα δικό μας με τα ανθρωπάκια του
- Κάναμε βαθυτυπίες με ένα από τα έργα του!
Κι ένα τραγουδάκι για να γυμναστούμε και να διασκεδάσουμε!
ΟΚΙ-ΚΟΚΙ
